8. De verademing “Hadden we dat maar eerder gedaan! Onvoorstelbaar zó’n omslag in zo korte tijd!”

"Als we nu terugkijken, durven we in te zien én te erkennen dat we allerlei omtrekkende bewegingen hebben gemaakt om dit vooral NIET te (hoeven) doen. Hebben we heel veel ja gezegd en vervolgens niet(s) gedaan. Totdat we wel moesten, maar toen hadden we er bijna de energie niet meer voor".

Men was erg verrast omdat men dacht dat het anders was. "We werden uit de waan van de dag gehaald. Het zwijgen werd doorbroken. Prettige baanbrekende confrontaties, doorbrekend besef en het inzicht dat juist de angst voor iets leidt tot datgene wat je zo vreest. Eindelijk op het juiste niveau met elkaar in gesprek gekomen. En het mooiste was dat iedereen zijn eigen aandeel hierin heeft genomen. Het meest schrokken we van de oprecht verbaasde, haast verontwaardigde reacties van mensen die uitriepen: 'Máár….wáárom heeft niemand mij dat eerder verteld? Dan had ik het veel eerder anders kunnen doen!'"

"Ervaren hoe onvoorstelbaar je als organisatie ingeslapen bent. En hoe makkelijk we het er vervolgens bij hebben laten zitten. En wat moedig en goed dat we het gedaan hebben!"

"Met de vrijgekomen ontwikkelruimte en de veel grotere betrokkenheid en inzet kunnen we doorontwikkelen in een opwaartse spiraal. Intern is de procesbegeleiding daarvan geregeld. Zelfs de borging van deze herwonnen situatie is beveiligd tegen terugval(gedrag). Met open vizier kunnen wij nu alles aan wat ons voorheen zó heeft tegengehouden. Het gevoel van volledige grip op de zaak is weer helemaal terug. Het stroomt weer."